Verbum

рунь, -і, ж.

Усходы, пасевы азімых культур.

Жытнёвая р.

|| прым. ру́невы, -ая, -ае.

зрэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

1. Прарэдзіць, зрабіць радзейшым (пра пасевы, лес і пад.).

З. густыя ўсходы агуркоў.

2. Пасеяць рэдка, радзей, чым трэба.

З. пасевы.

|| незак. зрэ́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зрэ́джванне, -я, н.

траві́ць², траўлю́, тра́віш, тра́віць; тра́ўлены; незак., што.

Таптаць (лугі, палі), з’ядаць пасевы; рабіць патраву (у 1 знач.).

Т. пасевы.

◊

Козамі сена травіць (разм., неадабр.) — рабіць лішнія расходы, разбазарваць дабро.

|| зак. патраві́ць, -траўлю́, -тра́віш, -тра́віць; -тра́ўлены і страві́ць, страўлю́, стра́віш, стра́віць; стра́ўлены.

руне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Узыходзячы, зелянець (звычайна пра азімыя пасевы).

Рунее жыта.

вы́таптаць, -пчу, -пчаш, -пча; -пчы; -птаны; зак., што.

Топчучы, сапсаваць, знішчыць.

В. пасевы.

|| незак. выто́птваць, -аю, -аеш, -ае.

дратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак., што (разм.).

Таптаць, вытоптваць нагамі.

Д. пасевы.

|| зак. здратава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

пале́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Участак поля, які выкарыстоўваецца пад пасевы.

Кукурузныя палеткі.

|| прым. пале́тачны, -ая, -ае і пале́ткавы, -ая, -ае.

вы́маклы, -ая, -ае.

1. Прамоклы, мокры.

Вымаклае адзенне.

2. Які загінуў ад празмернай вільгаці.

Вымаклыя пасевы.

|| наз. вы́макласць, -і, ж. (да 2 знач.).