посвети́ть сов. пасвяці́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвячо́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пасвяціць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасвяча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пасвяціць 2 (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасвячэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасвячаць — пасвяціць ​2 (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукоположи́ть сов., церк. пасвяці́ць (у духо́ўны сан).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рукапакла́сці

‘пасвяціць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рукапакладу́ рукапакладзё́м
2-я ас. рукапакладзе́ш рукапакладзяце́
3-я ас. рукапакладзе́ рукапакладу́ць
Прошлы час
м. рукапакла́ў рукапакла́лі
ж. рукапакла́ла
н. рукапакла́ла
Загадны лад
2-я ас. рукапакладзі́ рукапакладзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час рукапакла́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wyświęcić

зак. пасвяціць (у сан)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пасвячо́ны

1. освящённый;

2. посвящённый; рукоположённый;

1, 2 см. пасвяці́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасвянці́ць, ‑свянчу, ‑свенціш, ‑свенціць; зак., каго-што.

Тое, што і пасвяціць ​2 (у 1 знач.). — Хлопчык мой памёр... Ну, як жа без бацюшкі... Хоць зямліцу пасвянціць. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасвяча́ць несов. посвяща́ть; (в духовный сан — ещё) рукополага́ть; см. пасвяці́ць II 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)