заружаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць ружовым, паружавець. На ўсходзе заружавела неба: канчалася кароткая летняя ноч. Шамякін. // Пакрыцца румянцам. — Разумею, Васіль Цімафеевіч, — збянтэжана адказала жанчына, мімаволі ўстаючы. Маленькія вушы яе крыху заружавелі. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kolor, ~u

м.

1. колер; фарба;

w jednym ~ze — у адным колеры;

widzieć co w różowym ~ze перан. бачыць нешта ў ружовым святле;

2. ~y мн. румянец;

dostać ~ów — разрумяніцца; паружавець;

3. карц. масць;

dodać do ~u — дадаць да масці;

4. ~y мн. разм. каляровая бялізна;

prać ~y — мыць каляровую бялізну;

puścić ~y — пачаць фарбавацца (аблазіць) (пра адзенне)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)