Камісія па справах былых партызан і падпольшчыкаў Вялікай Айчыннай вайны 1941-44

т. 18, кн. 1, с. 399

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Партыза́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Партыза́ны
Р. Партыза́н
Партыза́наў
Д. Партыза́нам
В. Партыза́ны
Т. Партыза́намі
М. Партыза́нах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

му́жнасць, -і, ж.

Храбрасць, вытрымка, адвага.

М. партызан і падпольшчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кле́фт

‘грэцкі партызан’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кле́фт кле́фты
Р. кле́фта кле́фтаў
Д. кле́фту кле́фтам
В. кле́фта кле́фтаў
Т. кле́фтам кле́фтамі
М. кле́фце кле́фтах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

бясстра́шны, -ая, -ае.

Які не ведае страху; адважны.

Б. партызан.

|| наз. бясстра́шнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нямно́га, прысл.

Мала, не вельмі многа.

Жывых партызан засталося н.

Аднымі рукамі н. зробіш (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

partyzant

м. партызан

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

partisan​1 [ˌpɑ:tɪˈzæn, ˈpɑ:tɪzæn] n.

1. прыхі́льнік; прыхі́льніца

2. партыза́н; партыза́нка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

guer(r)illa [gəˈrɪlə] n. партыза́н; партыза́нка;

guerrilla war/warfare партыза́нская вайна́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

партиза́н партыза́н, -на м.;

партиза́ны — наро́дные мсти́тели партыза́ны — наро́дныя мсці́ўцы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)