парк

т. 12, с. 96

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парк

(с.-лац. parcus = агароджаны лясок)

1) вялікі сад з алеямі, кветнікамі, вадаёмамі, прызначаны для прагулак, адпачынку;

2) месца для стаянкі і рамонту транспартных сродкаў (напр. аўтобусны п., тралейбусны п.);

3) сукупнасць машын у гаспадарцы (напр. машынна-трактарны п.);

4) ваен. тэрыторыя, прыстасаваная для абслугоўвання і рамонту бранетанкавай, артылерыйскай і іншай тэхнікі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Парк ’участак з прыроднымі ці штучнымі насаджэннямі, дарожкамі, алеямі, вадаёмамі, прызначаны для адпачынку’ (ТСБМ, Яруш.). Праз польск. park або рус. парк з зах.-еўрап. моў (ням. Park, англ. park) ад сяр.-лац. parricus ’загон, агароджа’ (гл. Клюге-Гётце, 433; Фасмер, 3, 207).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

борд-па́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. борд-па́рк борд-па́ркі
Р. борд-па́рку борд-па́ркаў
Д. борд-па́рку борд-па́ркам
В. борд-па́рк борд-па́ркі
Т. борд-па́ркам борд-па́ркамі
М. борд-па́рку борд-па́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́на-па́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́на-па́рк лу́на-па́ркі
Р. лу́на-па́рка лу́на-па́ркаў
Д. лу́на-па́рку лу́на-па́ркам
В. лу́на-па́рк лу́на-па́ркі
Т. лу́на-па́ркам лу́на-па́ркамі
М. лу́на-па́рку лу́на-па́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сафа́ры-па́рк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сафа́ры-па́рк сафа́ры-па́ркі
Р. сафа́ры-па́рку сафа́ры-па́ркаў
Д. сафа́ры-па́рку сафа́ры-па́ркам
В. сафа́ры-па́рк сафа́ры-па́ркі
Т. сафа́ры-па́ркам сафа́ры-па́ркамі
М. сафа́ры-па́рку сафа́ры-па́рках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́на-парк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лу́на-парк лу́на-па́ркі
Р. лу́на-па́рка лу́на-па́ркаў
Д. лу́на-па́рку лу́на-па́ркам
В. лу́на-парк лу́на-па́ркі
Т. лу́на-па́ркам лу́на-па́ркамі
М. лу́на-па́рку лу́на-па́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лу́на-парк м. лу́на-парк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лу́на-па́рк лу́на-па́рк, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пасажырскі парк 2/540

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)