драсён, -сёну, м.

Травяністая звычайна аднагадовая расліна сямейства драсёнавых.

|| прым. драсёнавы, -ая, -ае.

Д. парастак.

Сямейства драсёнавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расто́к, -тка́ і -тку́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. -тку́, гл. рост.

2. -тка́. Тое, што і парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флянс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Адно каліва расады.

Флянсы капусты.

2. Бакавы парастак, пасынак.

|| прым. фля́нсавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыро́стак, ‑тка, м.

Разм. Малады парастак расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адраўне́лы, ‑ая, ‑ае.

Які набыў уласцівасці драўніны. Адраўнелы парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прылі́стак, ‑тка, м.

Лістападобны парастак, які знаходзіцца ў аснове ліста некаторых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́кусны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фікуса, належыць фікусу. Фікусны парастак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адро́стак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Малады парастак, пучок расліны, які расце ад сцябла або кораня.

Абрэзаць адросткі.

Пасадзіць а.

2. Адгалінаванне якога-н. органа.

А. сляпой кішкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отво́док бот. ато́жылак, -лка м., па́растак, -тка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галі́ністы, ‑ая, ‑ае.

З вялікай колькасцю галін. Галіністы парастак. Галіністая пшаніца. // Які мае выгляд галін. Галіністыя рогі аленя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)