ГІДРАСТАТЫ́ЧНЫ ПАРАДО́КС,

несупадзенне вагі вадкасці, налітай у пасудзіну, з сілай ціску на дно гэтай пасудзіны. Выяўлены Б.Паскалем (1654). У пасудзіне, пашыранай зверху, вага вадкасці меншая за сілу ціску; у звужанай зверху — большая; у цыліндрычнай — аднолькавая. Калі адну і тую ж вадкасць наліць да аднаго і таго ж узроўню ў пасудзіны рознай формы, але з аднолькавай плошчай дна, сіла ціску на дно будзе аднолькавая для ўсіх пасудзін і роўная вазе вадкасці ў цыліндрычнай пасудзіне.

т. 5, с. 232

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

парадакса́льны, -ая, -ае (кніжн.).

1. гл. парадокс.

2. Неверагодны, незвычайны.

П. адказ.

П. выпадак.

|| наз. парадакса́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

paradox [ˈpærədɒks] n. парадо́кс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

antinomy [ˈæntɪnəmi]n. philos. антыно́мія, супярэ́чнасць; парадо́кс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

paradox

[ˈpærədɑ:ks]

n.

парадо́ксm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

paradoks, ~u

м. кніжн. парадокс

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Paradx

n -es, -e, парадо́кс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pardoxon

n -s, -doxa парадо́кс

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

парадакса́льны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе парадокс, з парадоксам. Парадаксальныя вывады. □ Няма нічога неспадзяванага і парадаксальнага ў тым, што, гаворачы пра Івана Шамякіна, часам прыгадваюць імя Івана Тургенева. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

antinomy

[ænˈtɪnəmi]

n.

антыно́мія, супярэ́чнасьць f., парадоксm.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)