паўкубічная парабала

т. 12, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пара́бола мат. пара́бала, -лы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

parabola [pəˈræbələ] n. math. пара́бала

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пры́тча ж. гл. прыпавесць; парабала

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

parabola

[pəˈræbələ]

n., -las Geom.

пара́бала f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

parabola

ж. літ., мат. парабала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

парабало́граф

(ад парабала + -граф)

прыбор для вычэрчвання парабал.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Parábel

f -, -n

1) матэм. пара́бала

2) пры́павесць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

парабало́ід

(ад парабала + -оід)

мат. паверхня, утвораная рухам парабалы, вяршыня якой слізгаціць па другой нерухомай парабале.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ДВУХ ЦЕЛ ЗАДА́ЧА

(у астраноміі),

задача нябеснай механікі пра рух 2 цел, якія ўзаемадзейнічаюць паміж сабой пры дапамозе гравітацыйных сіл (гл. Сусветнага прыцягнення закон). Рашэнне Д.ц.з. паказвае, што целы (планеты) рухаюцца па адным з канічных сячэнняў (эліпс, парабала, гіпербала) паводле Кеплера законаў.

т. 6, с. 80

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)