трок м., спец. папру́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дзя́га, ‑і, ДМ дзязе, ж.

Рэмень, папруга. Тужэй падцягваем франтавыя дзягі, Глянцуем боты, чысцім шынялі. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bellyband

[ˈbelɪbænd]

n.

папру́га f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

popręg, ~u

м. папруга

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

папру́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жак; ж.

Памянш. да папруга; папруга. Вадзік .. зняў са штаноў папружку і аддаў узамен на ножык. Гамолка. Па грэблі ў бок мястэчка ідзе чалавек. На ім просты, не першага веку шынель, падпяразаны папружкай з патранташам. Чарнышэвіч. Лейтэнант падцягнуў папружку. Рукою прыгладзіў валасы на галаве. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куша́к м. по́яс, -са м.; (ремённый) папру́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Падпру́га. Гл. папру́га.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Sáttelgurt

m -s, -e папру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

girth [gɜ:θ] n.

1. папру́га

2. абхва́т (дрэва, таліі);

a tree 20 feet in girth дрэ́ва 20 фу́таў у абхва́це

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Léibriemen

m -s, - вайск. паясны́ рэ́мень, папру́га

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)