◎ По́пад (пдпыд) ’пакаранне’, ’гібель’ (Юрч., Фраз. 1), ’лупцоўка’, груб. ’пагібель’ (Юрч., Фраз.), попыддзе ’пакаранне’ (Юрч. Выгв.). Ад папасціся ’трапіцца на дрэнным учынку’ > ’быць падраным’. Параўн. укр. попадати ’апынацца ў неспрыяльных умовах’, рус. дыял. попадывать ’атрымліваць прачуханку’. Да папасці (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

réinfallen*

аддз. vi(s) папа́сціся, укляпа́цца, уло́пацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

попа́сться

1. (встретиться, случиться) тра́піцца; папа́сціся;

по пути́ мне никто́ не попа́лся па даро́зе мне ніхто́ не тра́піўся (не папа́ўся);

2. (оказаться уличённым, пойманным или в каких-л. условиях против воли) папа́сціся;

вор, наконе́ц, попа́лся зло́дзей, нарэ́шце, папа́ўся;

попа́сться в плен папа́сціся ў пало́н;

◊

попа́сться на у́дочку папа́сціся на ву́ду (на ву́дачку);

попа́сться на глаза́ тра́піцца на во́чы;

попа́сться по́д руку тра́піцца (тра́піць) пад руку́;

что попадётся што тра́піцца (пападзе́цца);

вот так попа́лся! вось дык папа́ўся (уско́чыў)!; (влопался) укляпа́ўся, уло́паўся!;

пе́рвый попа́вшийся пе́ршы сустрэ́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засыпа́цца, засы́пацца​II разм.

1. (папасціся) (he)réinfallen* vi (s), hinéinfallen* vi (s), éinen Réinfall erlében;

2. (на экзамене) dúrchfallen* vi (s)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

verschütt géhen

* vi (s) разм.

1) прапада́ць, зніка́ць; гі́нуць

2) папа́сціся, быць арыштава́ным

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падкруці́цца, ‑кручуся, ‑круцішся, ‑круціцца; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Крыху, злёгку закруціцца; закруціцца тужэй. Гайка падкруцілася.

2. перан. Разм. Трапіць, папасціся. [Сцяпан:] — Зараз па вёсцы еду — на клячы абагнаць можна, і ўвесь час нагу над тормазам напагатове трымаю, каб хаця якая жыўнасць пад кола не падкруцілася. Краўчанка. // Нечакана з’явіцца дзе‑н. Немаведама як толькі Ліпачка падкруцілася ў дзядзькаву хату. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбро́іцца, узброюся, узброішся, узброіцца; зак., чым.

1. Папасціся зброяй, сродкамі для вядзення бою. Многія пайшлі партызаніць, узброіўшыся тым, што трапілася пад рукі. Колас.

2. Абзавесціся, запасціся прыладамі, прыстасаваннямі, матэрыяламі для якой‑н. дзейнасці. Магутнай тэхнікай узброіўся савецкі хлебароб. Брыль. Дзед .. узброіўся абцугамі і доўга раскручваў дрот. Лынькоў. // перан. Набыць якія‑н. веды, звесткі і пад., неабходныя для якой‑н. дзейнасці. Узброіцца перадавой тэорыяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наверну́ться

1. накруці́цца, мног. панакру́чвацца; (намотаться) намата́цца;

2. (вращаясь, надеться) накруці́цца;

3. (о слезах) навярну́цца;

4. (случайно оказаться) прост. папа́сціся, тра́піць, нада́цца; см. навёртываться​ 1—4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ву́да ж. у́дочка;

◊ закі́нуць ву́ду — заки́нуть у́дочку;

злаві́ць на ву́ду — пойма́ть на у́дочку;

папа́сціся на ву́ду (ву́дачку) — попа́сться на у́дочку;

скруці́ць (змата́ць) ву́ды (ву́дачкі) — смота́ть у́дочки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

hóchgehen

* аддз. vi (s)

1) расхвалява́цца (у розн. знач.)

2) узрыва́цца

3) папа́сціся, быць вы́крытым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)