камеры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Пакаёўка, служанка пры пані ў багатым дваранскім доме.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

субрэ́тка, -і, ДМ -э́тцы, мн. -і, -так, ж.

У старажытных (першапачаткова французскіх) камедыях і вадэвілях: бойкая, вясёлая служанка, давераная сваёй пані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

госпожа́ па́ні нескл., ж., спада́рыня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мада́м ’пані (зварот да замужняй жанчыны)’ (ТСБМ) успрынята з рус. мад́ам < франц. madame ’пані’ (з XVIII ст.) (Фасмер, 2, 556).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Mrs n. (пісьмовае скар. перад прозвішчам замужняй жанчыны) мі́сіс, спада́рыня, па́ні;

Mrs Miles мі́сіс Майлз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Ms n. BrE (пісьмовае скар. перад прозвішчам жанчыны, чый сямейны статус не ўдакладняецца) : Ms Miles па́ні Майлз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шмарава́нне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. шмараваць.

2. Лячэбная мазь; лякарства. [Ксёндз:] Я пані лякарства прывёз.. [Пані Яндрыхоўская:] А што за лякарства? [Ксёндз:] Такое шмараванне з розных зёлак і тлушчу.. Няхай пані нанач нашмаруецца ды ўкрыецца добра. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dziedziczka

ж.

1. спадчынніца;

2. памешчыца; пані

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ба́рыня

1. па́ні нескл., ж.; па́ня, -ні ж.;

2. (песни, пляска) ба́рыня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

lady [ˈleɪdi] n.

1. да́ма, па́ні

2. Lady лэ́дзі (тытул);

Lady Diana лэ́дзі Дыя́на

3. the ladies BrE, infml жано́чы туале́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)