отполиро́вывать несов. адпаліро́ўваць, палірава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

светлова́ть несов., спец. палірава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палірава́цца, ‑руецца; незак.

Зал. да паліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

buff​4 [bʌf] v. палірава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

палірава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паліраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што і чаго.

1. гл. паліраваць.

2. Паліруючы, зрабіць у нейкай колькасці.

Н. цацак.

|| незак. напаліро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

светлава́ць, святлую, святлуеш, святлуе; незак., што.

Спец. Паліраваць, наводзіць бляск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палітурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Разм. Пакрываць палітурай; паліраваць. Палітураваць мэблю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

burnish [ˈbɜ:nɪʃ] v. чы́сціць, палірава́ць; даво́дзіць да бля́ску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

polerować

незак. паліраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)