палі... (гл. полі...).

Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. замест «полі...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напр.: палітэхнікум, паліглот, паліклініка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

poliglota

ж. паліглот

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

палі..., (гл. полі...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «полі...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: палітэхнікум, паліглот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Polyglótte

m -n, -n палігло́т, чалаве́к, які́ вало́дае мно́гімі мо́вамі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)