absinth

[ˈæbsinӨ]

n. Bot.

палы́н -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

го́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае своеасаблівы едкі смак.

Г. палын.

Горкае лякарства.

2. перан. Поўны гора, цяжкі, гаротны.

Горкае жыццё.

Пераканацца на горкім вопыце.

Горкая праўда.

Горкія слёзы.

◊

Горкае дзіця (разм.) — наіўны, нявопытны малады чалавек.

Горкі п’яніца (разм., неадабр.) — алкаголік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пялу́н ’палын’ (іўеў., трак., паст., беласт., Сл. ПЗБ; астрав., Сцяшк. Сл.), пелу́н ’тс’ (смарг., Шатал.). Гл. палын ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парудзе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які парудзеў. Прымінаючы сухі парудзелы палын, машына памчалася на ўзгорак. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́дам, прысл.

Задняй часткай, спінай. — Дзякую, паночку, — сказаў Палын і задам падаўся да выхаду. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Béifuß

m -es бат. палы́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

БО́ГАВА ДРЭ́ВА,

гл. ў арт. Палын.

т. 3, с. 201

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

wormwood

[ˈwɜ:rmwʊd]

n.

палы́н -у́ m., чарно́быль -ю m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Estragón

m -s бат. палы́н эстраго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абсе́нт

(фр. absinthe = палын)

спіртны напітак, горкая настойка на палыне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)