Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
flámmen
vi пала́ць, палымне́ць, палыха́ць
der Hass flammt in ihm — ён пала́е няна́вісцю
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
blaze2[bleɪz]v.
1. пала́ць, палымне́ць; я́рка гарэ́ць
2. зіхаце́ць, ззяць; блішчэ́ць;
The flowerbed blazed with different colours. Кветнік палыхаў рознымі колерамі.
3. кіпе́ць, вар’ява́цца;
blaze with fury кіпе́ць ад гне́ву
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ablaze
[əˈbleɪz]1.
adv.
у по́лымі, у агні́
2.
adj.
1) бліску́чы; я́ркі, зы́ркі
2) узбу́джаны, распа́лены
to be ablaze — пала́ць агнём, палымне́ць, гарэ́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Пераго́раць ’перагараваць’ (лях., Сл. ПЗБ), ’агораць, справіцца з чым-небудзь’ (Нар. Гом.) трэба разглядаць разам з аго́раць ’што-небудзь зрабіць, набыць з цяжкасцю’, горны ’гаротны, сумны’ (БРС), якія да прасл.*gorati: серб.-харв.пре́гор ’перажыванне, гора, смутак, журба’, ’забыццё журбы’; чэш.horati ’гарэць’, ст.-польск.gorać ’палаць, палымнець’, польск.gora ’агонь на пашы, які распальваюць пастухі’, рус.гора́ть ’знішчацца агнём’. Форма *gorati — даволі старая ступень вакалізму кораня побач з *gorěti і *‑garati, параўн. літ.garúoti ’выпарвацца; моцна жадаць’ побач з літ.gorúoti ’моцна жадаць; працаваць да поту’ (Трубачоў, Эт. сл., 7, 31).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
płonąć
незак. палаць, палымнець; гарэць, чырванець;
płonąć chęcią zemsty — палаць пачуццём помсты;
płonąć ze wstydu — чырванець (гарэць) ад сораму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)