эры́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Кніжн. Майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.

[Грэч. éristika.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

polemisíeren

vi палемізава́ць, спрача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

polemizować

незак. палемізаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

палемі́ст

(гр. polemistes = ваяўнік)

той, хто ўмее або любіць палемізаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

dysputować

незак. уст. дыспутаваць; палемізаваць; абмяркоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

эры́стыка

(гр. eristike)

майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спрачацца, палемізаваць, дыскутаваць, дыскусіраваць

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

палемі́ст

(фр. polémiste, ад гр. polemistes = ваяўнік)

той, хто ўмее або любіць палемізаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эры́стыка

(гр. eristikos = які спрачаецца)

майстэрства спрачацца, умельства палемізаваць з праціўнікам, выкарыстоўваючы яго промахі.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

szermować

незак.

1. уст. фехтаваць;

szermować szpadą — фехтаваць шпагай;

2. змагацца;

3. хваліцца, выхваляцца;

szermować językiem — малоць языком;

szermować piórem — палемізаваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)