baton [ˈbætɒn] n.

1. дырыжо́рская па́лачка

2. дубі́нка паліцэ́йскага

3. sport эстафе́тная па́лачка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бру́лька

‘палачка, якая ўжываецца замест гузіка; сасулька’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. бру́лька бру́лькі
Р. бру́лькі бру́лек
Д. бру́льцы бру́лькам
В. бру́льку бру́лькі
Т. бру́лькай
бру́лькаю		 бру́лькамі
М. бру́льцы бру́льках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

тро́сточка уменьш. па́лачка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чы́жык

‘дзіцячая гульня і палачка ў гэтай гульні’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чы́жык чы́жыкі
Р. чы́жыка чы́жыкаў
Д. чы́жыку чы́жыкам
В. чы́жык чы́жыкі
Т. чы́жыкам чы́жыкамі
М. чы́жыку чы́жыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

зубачы́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Завостраная палачка для выдалення рэштак ежы, якія заселі паміж зубоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

swagger cane [ˈswægəˌkeɪn] n. BrE афіцэ́рская па́лачка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

растушо́ўка, -і, ДМ -шо́ўцы, ж. (спец.).

1. гл. растушаваць.

2. мн. -і, -шо́вак. Палачка з мяккага матэрыялу для растушоўвання грунтоўкі, накладвання грыму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ука́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.

1. Палачка, якой паказваюць што-н.

Вадзіць указкай па карце.

2. Указанне, распараджэнне (разм., неадабр.).

Без вашых указак абыдуся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́жык, ‑а, м.

1. Памянш.-ласк. да чыж; тое, што і чыж.

2. Дзіцячая гульня, у якой завостраная з двух канцоў палачка заганяецца кіем у круг. // Сама завостраная палачка ў гэтай гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацыдафі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ацыдафіліну. Ацыдафільная палачка. Ацыдафільнае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)