Рынкаля́ско ’ручка ў вілах’ (Сл. Гродз.). Паланізм па форме.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рыс ’радок’ (лаг.). Паланізм, параўн. польск. rys ’рысачка, лінія’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ме́рнік ’градуснік’ (лід., Сцяшк. Сл.). Паланізм. Параўн. польск. miernik ’вымяральнік’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Агітава́ць (БРС). Словаўтваральны паланізм XX ст. Гл. Гіст. мовы, 2, 143.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Манына́рка ’пінжак’ (смарг., ашм., Сл. ПЗБ). Паланізм. Параўн. польск. marynarka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паты́чка ’спрэчка, сутычка’ (Нас.). Відаць, паланізм. Параўн. польск. potyczka ’сутычка, бітва'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Матэўка ’баязлівец’ (маст., Сцяшк. Сл.). Паланізм. Параўн. польск. matewka ’дубец, дубчык, галінка’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Не́зла (незло) ’даволі добра’ (Нас.). Адаптаваны паланізм nieźle ’добра, нядрэнна’ (ад źle ’дрэнна’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Неўстаёнцы ’не ўстаяць, рупець (кудысьці)’ (Сцяц.). Выразны паланізм, зыходная форма nieustający ’пастаянны, бесперапынны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Дачыне́нне ’дачыненне’ (БРС). Магчыма, паланізм. Параўн. польск. mieć do czynienia ’мець справу’ (з кімсьці).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)