мучэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. мучыцца, мучыць; мука, пакута.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

suffering [ˈsʌfərɪŋ] n.

1. паку́та

2. боль

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

affliction [əˈflɪkʃn] n. fml

1. боль, паку́та

2. бе́дства, няшча́сце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

torment​1 [ˈtɔ:mənt] n. паку́та, мучэ́нне;

be in torment паку́таваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

męka

ж. мука, пакута

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

-патыя

(ад гр. pathos = боль, пакута)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «боль, пакута», «хвароба».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Мі́тарства ’пакута, мука’ (Ян.). З рус. мытарство ’тс’ (ад старавераў).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

agony [ˈægəni] n. аго́нія, кана́нне; паку́та, боль;

in agonies of doubt у паку́тах сумне́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

па́сія

(лац. passio = пакута)

уст. прадмет кахання, страсці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Quäleréi

f -, -en мучэ́нне, паку́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)