віта́нне, -я, н.

1. гл. вітацца, вітаць.

2. мн. -і, -яў. Прывітанне.

Слаць в.

|| прым. віта́льны, -ая, -ае.

В. паклон.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чалабі́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. У Старажытнай Русі: паклон з дакрананнем ілбом да зямлі (уст.).

2. Падача чалабітнай (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Клон ’паклон’ (Нар. сл.). Гл. кланіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэвера́нс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Пачцівы паклон з прысяданнем.

2. перан., звычайна мн. Перабольшанае выказванне пачцівасці, угодлівасці (іран.).

Рабіць рэверансы перад кім-н. (расшарквацца ў 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

челоби́тье ист. чалабі́цце, -цця ср., пакло́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узго́р’е, ‑я, н.

Невялікае ўзвышша, узгорак. Палац стаяў па ўзгор’і. □ Па ўзгор’ю поля, па раўніне Паўзуць сталёвыя валы. Колас. // Вяршыні гор. Паклон вам, паклон вам, дняпроўскія хвалі, І Кіева вежы і ўзгор’і Карпатаў! Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віта́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вітання. Вітальны жэст. Вітальны паклон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

czołem !

жарт. паклон! (прывітанне);

czołem panie generale! — паклон спадару генералу!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pokłon, ~u

м. паклон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

поясно́й в разн. знач. паясны́;

◊

поясно́й покло́н ні́зкі (паясны́) пакло́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)