dygnąć

зак. зрабіць рэверанс; пакланіцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

verbéugen

(sich) (vor D) паклані́цца, кла́няцца (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ukłonić się

зак. пакланіцца; прывітацца, раскланяцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

прах, ‑у, м.

Цела чалавека пасля смерці; труп. Яна і ехала сюды,.. каб пабачыць, дзе спачывае яе дзіця, каб пакланіцца яго праху... Сачанка.

•••

Пайсці прахам гл. пайсці.

У пух і прах гл. пух.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскла́няцца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Пакланіцца (звычайна пры сустрэчы або расставанні). Вось Максім падышоў да Ніны Шумейкі. Раскланяўся, падаў руку, смешна выварочваючы локаць. Асіпенка. // Адказаць паклонамі на прывітанні, апладысменты публікі. Артыст раскланяўся і пайшоў за кулісы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

покло́н пакло́н, -ну м.;

земно́й покло́н зямны́ пакло́н;

сде́лать о́бщий покло́н зрабі́ць агу́льны пакло́н (паклані́цца ўсім прысу́тным);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obeisance [əʊˈbeɪsns] n. fml

1. паша́на, пава́га, пачці́васць;

to pay obeisance to smb. праяўля́ць пачці́васць да каго́-н., выка́зваць пава́гу/паша́ну да каго́-н.

2. пакло́н, рэвера́нс;

make an obeisance (пачці́ва) паклані́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

skłonić się

зак.

1. пакланіцца;

2. схіліцца;

гл. skłonić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

vernéigen

(sich) (vor D) паклані́цца (каму-н.), схіля́цца (перад кім-н., чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Díener

m -s, -

1) слуга́, слу́жка; служы́цель

2) пакло́н

éinen (tíefen) ~ máchen — ні́зка паклані́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)