obeisance [əʊˈbeɪsns] n. fml

1. паша́на, пава́га, пачці́васць;

to pay obeisance to smb. праяўля́ць пачці́васць да каго́-н., выка́зваць пава́гу/паша́ну да каго́-н.

2. пакло́н, рэвера́нс;

make an obeisance (пачці́ва) паклані́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)