канкрэ́тна-пазіты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канкрэ́тна-пазіты́ўны |
канкрэ́тна-пазіты́ўная |
канкрэ́тна-пазіты́ўнае |
канкрэ́тна-пазіты́ўныя |
| Р. |
канкрэ́тна-пазіты́ўнага |
канкрэ́тна-пазіты́ўнай
канкрэ́тна-пазіты́ўнае |
канкрэ́тна-пазіты́ўнага |
канкрэ́тна-пазіты́ўных |
| Д. |
канкрэ́тна-пазіты́ўнаму |
канкрэ́тна-пазіты́ўнай |
канкрэ́тна-пазіты́ўнаму |
канкрэ́тна-пазіты́ўным |
| В. |
канкрэ́тна-пазіты́ўны (неадуш.)
канкрэ́тна-пазіты́ўнага (адуш.) |
канкрэ́тна-пазіты́ўную |
канкрэ́тна-пазіты́ўнае |
канкрэ́тна-пазіты́ўныя (неадуш.)
канкрэ́тна-пазіты́ўных (адуш.) |
| Т. |
канкрэ́тна-пазіты́ўным |
канкрэ́тна-пазіты́ўнай
канкрэ́тна-пазіты́ўнаю |
канкрэ́тна-пазіты́ўным |
канкрэ́тна-пазіты́ўнымі |
| М. |
канкрэ́тна-пазіты́ўным |
канкрэ́тна-пазіты́ўнай |
канкрэ́тна-пазіты́ўным |
канкрэ́тна-пазіты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Пазітыўны нейтралітэт, гл. Нейтралітэт
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дыяпазіты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.
Пазітыўны (у 1 знач.) фатаграфічны здымак на празрыстым матэрыяле, прызначаны для дэманстрацыі на экране з дапамогай праекцыйнага апарата.
|| прым. дыяпазіты́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дыяпазіты́ў, ‑тыва, м.
Фатаграфічны пазітыўны здымак на шкле або празрыстай плёнцы, які разглядаецца на прасвет або праектуецца на экран.
[Ад грэч. diá — праз і лац. positivus — дадатны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pozytywny
пазітыўны; станоўчы; ухвальны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pósitiv
a стано́ўчы, дада́тны, пазітыўны
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
салярыза́цыя, ‑і, ж.
1. Абпраменьванне сонцам (звычайна з лекавымі мэтамі).
2. Спец. Ператварэнне негатыўнага адбітка ў пазітыўны пры вялікай ператрымцы ў час здымкі.
[Ад лац. solaris — сонечны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
негаты́ўны
(лац. negativus = адмоўны)
1) які адносіцца да негатыва (напр. н-ая плёнка);
2) адмоўны (проціл. пазітыўны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
лепто́ны
(ад гр. leptos = лёгкі)
група найбольш лёгкіх элементарных часціц (нейтрына, антынейтрына, электрон, пазітрон, пазітыўны і негатыўны мюоны).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)