verspäten

1.

vt затры́мліваць, заця́гваць

2.

(sich) спазня́цца, пазні́цца Verspätung

f -, -en спазне́нне, запазне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

замедля́ть несов.

1. (что-л.) запаво́льваць, замару́джваць; прыціша́ць, прыці́шваць; (задерживать) затры́мліваць;

2. (проявлять неторопливость) замару́джваць; (опаздывать) пазні́цца; (задерживаться) затры́млівацца, ба́віцца; см. заме́длить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замедля́ться

1. (о чём-л.) замару́джвацца, запаво́львацца; прыціша́цца, прыці́швацца; (задерживаться) затры́млівацца;

2. (наступать с промедлением) заця́гвацца, замару́джвацца; (запаздывать) пазні́цца;

3. страд. замару́джвацца, запаво́львацца; прыціша́цца, прыці́швацца; затры́млівацца; замару́джвацца; см. замедля́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

spät

1.

a по́зні

am ~en Ábend — по́знім ве́чарам

bis ~ in die Nacht hinéin — да по́зняй но́чы

wie ~ ist es? — като́рая гадзі́на?

2.

adv по́зна

zu ~ kómmen* — пазні́цца

◊ wer zu ~ kommt, hat das Náchsehen — ≅ хто зява́е, той фі́гу ма́е

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)