Hlswirbel

m -s, - шы́йны пазвано́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

шы́йны Hals;

шы́йны пазвано́к анат. Hlswirbel m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

атла́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Мужчынская статуя, якая падтрымлівае перакрыцце будынка, порціка і звычайна прыстаўляецца да сцяны або калоны. Атланты Эрмітажа.

2. Першы шыйны пазванок у вышэйшых пазванковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

kręg, ~u

м. анат. пазванок, хрыбетка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Пазвано́чнік ’асноўная частка шкілета ў чалавека і некаторых жывёл, якая складаецца з пазванкоў’ (ТСБМ). Рус. позвоно́чник ’тс’. Утварэнне ад пазваночны < пазванок.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vertebra

[ˈvɜ:rtɪbrə]

1.

n., pl. -brae

хрыбе́тка f.; пазвано́к -ка m.

2.

adj.

хрыбе́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спандылі́т

(ад гр. spondylos = пазванок)

хранічнае запаленне пазванкоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Праслён (прэслён), прэ́сленка, прэ́слёнка ’каменьчык з дзірачкай, прасніца’ (ТС), параўн. рус. пря́слен, пря́слень ’тс’, ст.-польск. przęśleń ’матавіла’, чэш. přeslen ’прасніца’, славац. prasleň ’тс’, в.-луж. přasleń ’тс’, н.-луж. pśěslin ’тс’, палаб. prąslen ’тс’, серб.-харв. пре̏шљен ’прасніца; пазванок’, славен. preslèn ’прасніца’, балг. пре́шлен ’прасніца; пазванок’, макед. прешлен ’прасніца’. Прасл. *prąslenъ, *pręslenь, утворанае ад *pręslo (гл. прасла) з суф. *‑enъ, *‑enь (Махэк₂, 491; Бязлай, 3, 115; Шустар-Шэўц, 2, 1167; БЕР, 5, 688, з літ-рай).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

шы́йны ше́йный;

ш. пазвано́канат. ше́йный позвоно́к;

~ная ве́наанат. ше́йная ве́на;

ш. медальён — ше́йный медальо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спондылаартры́т

(ад гр. spondylos = пазванок + артрыт)

запаленне міжпазванковых суставаў (параўн. спондылаартроз).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)