чу́ты, -ая, -ае.

Вядомы, аб якім ужо чулі.

Чутае здарэнне.

Дай бог чутае бачыць (разм.) — пра пажаданне здзяйснення абяцанага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ціпу́н, -а́, м.

Хвароба птушак — храсткаваты нараст на канцы языка.

Ціпун на язык каму — нядобрае пажаданне таму, хто сказаў што-н. непажаданае, непрыемнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

życzenie

н. жаданне, пажаданне, зычэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

памага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да памагчы.

•••

Памагай бог (уст.) — пажаданне поспеху, удачы ў працы, добрай справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

застава́цца, ‑стаюся, ‑стаешся, ‑стаецца; ‑стаёмся, ‑стаяцеся.

Незак. да застацца.

•••

Заставайцеся здаровы — развітальнае пажаданне пры адыходзе з дому.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абы́², часц.

1. Надае значэнне непаўнацэннасці дзеянню, прадмету, паслабляе патрабаванні да дзеяння, прадмета.

Яму абы сказаць.

2. Ужыв. ў сказах, якія выражаюць пажаданне чаго-н.

Абы яны згадзіліся прыехаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэкаменда́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. гл. рэкамендаваць.

2. Спрыяльны водзыў пра каго-, што-н.

Атрымаць добрую рэкамендацыю ад каго-н.

3. Парадак, пажаданне, прапанова (кніжн.).

Выканаць рэкамендацыі камісіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Ра́цапажаданне, віншавальная прамова’ (валож., Жыв. сл.; Стан.). Гл. рацэя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dezyderat, ~u

м. патрабаванне; жаданне, пажаданне; прапанова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дабра́нач, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца як пажаданне спакойнай ночы, добрага сну. — Дабранач! — паціскаючы са шчырасцю Янкаву руку, развітаўся Васіль. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)