lining [ˈlaɪnɪŋ] n.

1. падкла́дка, падшэ́ўка

2. абліцо́ўка

3. (уну́траныя) сце́нкі стра́ўніка і і́ншых о́рганаў

♦

every cloud has a silver lining ≅ няма́ лі́ха без дабра́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

podszewka

podszewk|a

ж. падкладка; падшэўка; падбіўка;

znać co od ~i — ведаць падаплёку чаго

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

подби́вка ж.

1. падбіва́нне, -ння ср., падбі́ўка, -кі ж.;

2. портн. падбіва́нне, -ння ср., падбі́ўка, -кі ж., падшыва́нне, -ння ср., падшы́ўка, -кі ж.;

3. (подкладка) обл. падшэ́ўка, -кі ж., падкла́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Fútter

I

n -s корм (для жывёл), фура́ж

II

n -s, -

1) падкла́дка, падшэўка (адзення)

2) тэх. така́рны патро́н; уту́лка; набі́ўка (сальная)

3) дзвярны́я вушакі́, ако́нныя шуфля́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

подбо́й м.

1. (действие) падбіва́нне, -ння ср.; падшыва́нне, -ння ср.; см. подбива́ть​ 1, 2;

2. спец., прост. (то, чем подбиты подмётки) падбі́ўка, -кі ж., по́дбіўка, -кі ж.;

3. спец., обл. (подкладка) падшэ́ўка, -кі ж., падкла́дка, -кі ж.;

4. горн. уру́б, -бу м., падбо́й, -бо́ю м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подбо́йка ж.

1. (действие) падбіва́нне, -ння ср., падбі́ўка, -кі ж.; падшыва́нне, -ння ср., падшы́ўка, -кі ж.; см. подбива́ть​ 1, 2;

2. (подкладка) обл. падшэ́ўка, -кі ж., падкла́дка, -кі ж.;

3. сапожн. падбо́йка, -кі ж.; (каблук) абца́с, -са м.;

4. техн., горн., с.-х. падбо́йка, -кі ж.; (вруб) уру́б, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пры́клад, ‑у, М ‑дзе, м.

1. Учынак, паводзіны або з’ява, якая служыць узорам для каго‑н. Прыклад жанчыны натхняе чырвонаармейцаў, і яны, бясстрашныя героі, смела ідуць за камандзірам у чорны халодны прастор. Барашка. На прыкладу дарослых .. [хлопцы] зграбалі сена у валы. Чарнышэвіч. // Той, хто можа быць узорам для іншых у сваіх дзеяннях, учынках. Марына — прыклад гаспадыні. Колас. Людзі казалі, што ў Антося дзеці — прыклад усяму сялу. Васілевіч. — А каму ж ехаць? — пытае .. [Кастусь]. Ехаць трэба актыву, які ва ўсім павінен быць прыкладам. Галавач.

2. Яркі ўзор чаго‑н. Прыклад мужнасці. Прыклад геройства. □ Дзед Міхалка і ўнук Грыша — Прыклад дружбы ў хаце. Колас.

3. Канкрэтная з’ява, факт, які прыводзіцца для тлумачэння чаго‑н., як доказ чаго‑н. Ілюстраваць выступленне прыкладамі. □ Цімка цярпліва паўтараў, тлумачыў, прыводзіў прыклады. Карпаў. Лабановіч бярэ план. — Вось вам, грамадзяне, прыклад таго, як справядліва абышліся з вамі. Колас.

4. Матэматычны выраз, які патрабуе рашэння. Рашаць арыфметычныя прыклады.

•••

Браць (узяць) прыклад гл. браць.

Не ў прыклад каму, чаму — у адрозненне ад каго‑, чаго‑н. Канькоў пазіраў на дзяцей і, шчыра кажучы, дзівіўся: не ў прыклад бацьку, яны былі чыстыя, прычасаныя. Асіпенка.

Падаць прыклад гл. падаць.

Паказаць прыклад гл. паказаць.

Ставіць у прыклад гл. ставіць.

прыкла́д, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.

1. ‑а. Расшыраная частка ружэйнага ложа, якая служыць для ўпору ў плячо пры стральбе. Каця прыціснула да пляча прыклад. Гулкі стрэл ускалыхнуў нагрэтае паветра. Хомчанка. Новыя дубовыя дзверы задрыжэлі пад ударамі нямецкіх прыкладаў, але не падаліся. Васілевіч.

2. ‑у. Дадатковы дапаможны матэрыял (падшэўка, гузікі і пад.) для шыцця адзежы, абутку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)