Памага́ты ’той, хто памагае каму-, чаму-н.; падручны’ (ТСБМ, Янк. 1). Да памагаць. Першапачаткова залежны дзеепрыметнік прошлага часу на ‑ат (параўн. прыганя́ты).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

На́ўчань (на́учень) ’вучань’ (Анім.), рус. пск. на́учень, на‑ ўчень ’вучань (якога аддалі ў навучанне, на вывучку)’, смал. наушеньпадручны каваля’. Ад на́ўчаны (на́ученый) ’навучаны’ (Нас.), наўчыць ’наставіць, навучыць; настроіць’ (Нас.), параўн. вучань (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

podręczny

падручны;

bagaż podręczny — ручны багаж; ручная паклажа;

księgozbiór podręczny — даведачная бібліятэка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

handy [ˈhændi] adj.

1. спры́тны (да працы)

2. infml зру́чны; кары́сны, выго́дны

3. блі́зкі, падру́чны, які пад руко́ю;

The shop is handy. Крама зусім недалёка.

come in handy спатрэ́біцца, прыда́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

helper

[ˈhelpər]

n.

памага́ты -ага m., памага́тая f.; падру́чны -ага, памо́чнік -а m., памо́чніца f.; асыстэ́нт -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Міні́стр ’член урада, які стаіць на чале міністэрства’ (ТСБМ), міні́стар ’тс’ (Яруш.), міні́сьцер ’тс’ (Шат.) паходзяць з польск. minister ’тс’, а сучаснае бел. — з рус. министр, якія з франц. ministre ’тс’ < лац. minister ’які дапамагае, садзейнічае’, ’падручны, слуга, памагаты’. Ст.-бел. минист(е)ръ ’пратэстанцкі свяшчэннік’, ’асоба, якая прычашчае’ (XVI ст.) са ст.-польск. minister ’тс’ < лац. minister ’служыцель культу’ (Булыка, Лекс. запазыч., 172).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

памага́ты, ‑ага, м.

1. Той, хто памагае каму‑н. у чым‑н.; падручны (у 2 знач.). [Яўхім:] — З мяне касец, сама ведаеш, які. А вось Рыгор можа табе падсабіць... Дамаўляйцеся.. — Не, — цвёрда кажа цётка. — Як-небудзь і без памагатых абыдземся. Жычка. Усім выглядам сваім Саша паказвае, што лейцы кіраўніцтва ён бярэ ў свае рукі, а Веньямін толькі памагаты. Навуменка.

2. Прыслужнік, гатовы на любыя дзеянні, учынкі. Царскія памагатыя збіліся з ног, шукаючы патайную друкарню, няўлоўнага і загадкавага Яську. С. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памочнік, памагаты, падручны; памагач, памагатар, падсобнік (разм.) □ правая рука

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

подру́чник

1. ист. васа́л, -ла м.;

2. (выполняющий подсобную работу) падру́чны, -нага м., спадру́чны, -нага м.; (помогающий) памага́ты, -тага м.; (помощник) памо́чнік, -ка м.;

3. (в токарном станке) техн. падру́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Hndlanger

m -s, -

1) падру́чны (рабо́тнік)

2) памага́ты

den ~ mchen, für j-n den ~ spelen — быць падру́чным у каго́-н.; перан. быць саўдзе́льнікам [хаўру́снікам] у чым-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)