лізаблю́д м. разм. (падліза) Speíchellecker m -s, -, Kríecher m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

падлі́знік, ‑а, м.

Разм. Той, хто падлізваецца; падліза. Спачатку каманду дзяжурнага наогул не слухалі. Толькі той-сёй з самых адпетых падлізнікаў, хочучы падслужыцца да начальства, станавіўся навыцяжку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

sycophant

[ˈsɪkəfənt]

n.

падхалі́м -а, падлі́за -ы m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

apple-polisher

[,æpəlˈpɑ:lɪʃər]

v.t., informal

падлі́за -ы m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Віляхво́ст ’падліза, чалавек, схільны да ліслівасці’ (Бяльк.) — складанае слова ад віля́ць і хвост (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bootlicker

[ˈbu:tlɪkər]

n., Sl.

падхалі́м -а m., падлі́за m. & f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schléimig

a слі́зісты, лі́пкі

~er Gesélle — разм. падлі́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

creep​1 [kri:p]n. infml падлі́знік, падлі́за, ліслі́вец

♦

give smb. the creeps infml даво́дзіць каго́-н. да дры́жыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

adulator

[ˈædʒəleɪtər]

n.

лісьлі́вец -ўца m., падлі́за m. & f., падлі́зьнік -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Лашчо́нец, лашчоніц ’падхалім, падліза’ (Бяльк.). Утворана ад лашчыць (гл.). Дзеяслоў лашчоніцца ’лашчыцца (пра падхаліма)’ мае адыменнае ўтварэнне. Аб суфіксе ‑онец гл. Сцяцко, Афікс. наз., 26–27.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)