sneak in[ˌsni:kˈɪn]phr. v. пракрада́цца, пракра́двацца
sneak off[ˌsni:kˈɒf]phr. v. адыхо́дзіць крадко́м, упо́тай
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
czaić się
незак. сядзець у засадзе; чакаць; падпільноўваць; падкрадвацца, падкрадацца; цікаваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
umschléichen
*vt
1) ісці́ крадко́м, падкра́двацца
2) разм. віжава́ць, шпіёніць (за кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
На́дзіць ’вабіць, прыцягваць надзеяй’ (Нас.), ’прыманьваць, прынаджваць’ (Сцяшк.), надзіцца ’захапляцца надзеяй’, ’падкрадвацца’, ’набываць звычку’ (Нас.), ’спадзявацца, чакаць’ (ТС), укр.надити ’прыцягваць, прыманьваць’, ’лавіць рыбу вудай’, надитися ’прываблівацца’, польск.дыял.nadzić ’прыманьваць, прывабліваць’, магчыма, сюды ж чэш.nadíti se ’спадзявацца, чакаць’, якое, паводле Махэка, з *na‑dejati sę (Махэк₂, 118), гл. надзея.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Пластава́ць ’паўзці па-пластунску’ (ТСБМ; ворап., маст., Сл. ПЗБ; Нар. Гом., Стан.). Першапачаткова азначала ’ляжаць пластом (пра чарнаморскіх казакоў)’, параўн. укр.пла́стати ’паўзці’, ’ісці грузнуўшы, вязнуць’, ’падкрадвацца’, бел., рус.пласту́н ’разведчык, які рухаецца пластом’: пластуны ляжаць пластом у чаратах і плаўнях, падпільноўваючы ворага і патаемна падпаўзаючы да яго (Даль, 3, 121).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
stalk2[stɔ:k]v.
1. падкрада́цца, падкра́двацца; выціко́ўваць;
stalk a deer высо́чваць але́ня;
stalk a criminal прасле́даваць злачы́нца
2. кро́чыць, ступа́ць
3.fml распаўсю́джвацца, распаўза́цца;
Fear stalks the town at night. Ноччу страх апаноўвае горад.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ста́лкер
(англ. stalker, ад stalk = падкрадвацца)
1) першапраходзец, першаадкрывальнік (звычайна ў небяспечных для жыцця месцах);
2) той, хто рызыкуе жыццём, падвяргае яго вялікай небяспецы для дасягнення якой-н. мэты.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
◎ Плуга́ніцца ’плесціся’ (ашм., Сл. рэг. лекс ), ’ісці, стаміўшыся’ (брагін., З нар. сл.). укр.плугтштися ’плесціся, павольна ехаць’, рус.бранск., паўд.плюгангтіься ’паволі ісці, ехаць, цягнуцца, плесціся за кім-н/. Бел.-укр.-паўд.-рус. ізалекеа. характэрная наяўнасцю суф. -я//- (магчыма, пры ад’ідэацыі прыметніка паганы) у адрозненне ад паўн.-слав.*prugavъ > плюгавец (гл.) з суф. ‑ав‑. Зыходнае слова захавалася ў чэш. мове — plouhati (< прасл.*plug‑a‑!i) ’цягнуцца, ледзь сунуцца, цягнуць ногі па гразі, на мокрай зямлі, пэцкацца граззю’, plonžiti se ’паўзці, ледзь перасоўвацца’, plouživy ’павольны’, pližiti se ’падкрадвацца’, ’паўзці, падпаўзаць’ (Махэк₂, 462). Роднасным з’яўляецца лат.bjugt ’мякчэць і станавіцца слізкім’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
beschléichen
*vt
1) падкра́двацца (да каго-н.); шпіёніць, віжава́ць (за кім-н.)
2) высок. ахо́пліваць, авало́дваць (аб пачуццях)
ein Gefühl der Angst beschlích ihn — яго́ ахапі́ла пачуццё стра́ху
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ды́ба́ць ’чыкільгаць, ісці’ (БРС, Нас.), ’павольна ісці’ (Касп., Бяльк., Сл. паўн.-зах., Жд. 2). Рус.ды́ба́ть, укр.ди́бати, польск.dybać ’падпільноўваць; падкрадвацца’, славац.dibať, серб.-харв.dibati ’хістацца, гайдацца’ і г. д. Прасл.*dybati (агляд форм і семантыкі ў Трубачова, Эт. сл., 5, 197–198). У аснове ляжыць тэарэтычная база *dъb‑ (< *dŭbo‑), якую параўноўваюць з герм.*tuppa‑ ’пучок валасоў, каса’; матывацыю гл. у Трубачова, там жа. Форма *dybati — ступень падаўжэння. Гл. яшчэ Фасмер, 1, 557. Аддзеяслоўным прасл. утварэннем з’яўляецца *dyba (з рознымі значэннямі; агляд гл. у Трубачова, там жа, 197); сюды адносіцца і бел.ды́бы ’хадулі; доўгія ногі’, ды́ба ’прылада катавання’ (БРС), ’слуп у студні, на якім вісіць крук для выцягвання вядра з вадой’ (Касп.).