перадзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., што.

Падзяліць нанава, іначай.

П. зямельны ўчастак.

|| незак. перадзе́льваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перадзе́л, -у, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

катэгарызава́ць

‘падзяліць (падзяляць) што-небудзь на катэгорыі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. катэгарызу́ю катэгарызу́ем
2-я ас. катэгарызу́еш катэгарызу́еце
3-я ас. катэгарызу́е катэгарызу́юць
Прошлы час
м. катэгарызава́ў катэгарызава́лі
ж. катэгарызава́ла
н. катэгарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. катэгарызу́й катэгарызу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час катэгарызу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

катэгарызава́ць

‘падзяліць (падзяляць) што-небудзь на катэгорыі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. катэгарызу́ю катэгарызу́ем
2-я ас. катэгарызу́еш катэгарызу́еце
3-я ас. катэгарызу́е катэгарызу́юць
Прошлы час
м. катэгарызава́ў катэгарызава́лі
ж. катэгарызава́ла
н. катэгарызава́ла
Загадны лад
2-я ас. катэгарызу́й катэгарызу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час катэгарызава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перадзялі́ць, ‑дзялю, ‑дзеліш, ‑дзеліць; зак., што.

1. Падзяліць нанава, іначай. Перадзяліць зямлю.

2. Разм. Падзяліць на часткі ўсё, многае. Перадзяліць усю маёмасць паміж братамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падзе́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерасчляня́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які нельга падзяліць на часткі; адзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

краяну́ць

‘падзяліць на часткі, разрэзаць што-небудзь (краянуць сцягно і краянуць нажом); рэзка адказаць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. краяну́ краянё́м
2-я ас. краяне́ш краеняце́
3-я ас. краяне́ краяну́ць
Прошлы час
м. краяну́ў краяну́лі
ж. краяну́ла
н. краяну́ла
Загадны лад
2-я ас. краяні́ краяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час краяну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

до́ля, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Частка чаго-н.

Д. секунды.

Падзяліць хлеб на роўныя долі.

2. Лёс.

Такая мая д.

Шчаслівая д.

◊

Львіная доля — большая частка чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разме́раць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Мераючы, вызначыць межы, падзяліць на часткі згодна з велічынёй чаго-н.

Р. зямлю.

|| незак. разме́рваць, -аю, -аеш, -ае і размяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)