краяну́ць
‘падзяліць на часткі, разрэзаць што-небудзь (краянуць сцягно і краянуць нажом); рэзка адказаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| краяну́ | краянё́м | |
| краяне́ш | краеняце́ | |
| краяне́ | краяну́ць | |
| Прошлы час | ||
| краяну́ў | краяну́лі | |
| краяну́ла | ||
| краяну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| краяні́ | краяні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| краяну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)