Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
podziękować
зак.komuпадзякавацькаму
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
напо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак.
1.аб кім-чым, пра каго-што і без дап. Прымусіць каго-н. успомніць.
Н. пра сябе.
Н. аб мінулым.
2.каго-што. Здацца падобным на каго-, што-н.; нагадаць.
Гэты чалавек напомніў сябра.
|| незак.напаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз.напаміна́нне, -я, н. (да 1 знач.) інапамі́нак, -нку, м. Падзякаваць за н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
entríchten
vt плаці́ць, выпло́чваць
j-m séinen Dank ~ — падзя́каваць каму́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
благода́рность
1.(чувство) удзя́чнасць, -ці ж.;
2.(изъявление благодарности) падзя́ка, -кі ж.;
рассы́паться в благода́рностях шчы́ра падзя́каваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
revanchieren
sich
[-vã:ʃi:-]
1) браць рэва́нш, адплаці́ць (за што-н. каму-н.)
2) падзя́каваць (за што-н. каму-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
напамі́нак, ‑нку, м.
1.Дзеяннепаводлезнач.дзеясл. напомніць. Зрабіць без напамінку. Падзякаваць за напамінак. Не чакаць напамінку.
2. Паведамленне, зварот, якія напамінаюць аб чым‑н. Прыйсці пасля другога напамінку. Атрымаць напамінак. □ Гэта быў напамінак, дакор самому сабе: дзе б ты ні быў, як бы сябе не адчуваў — пішы!Лужанін.// Прадметы, словы і пад., якія напамінаюць аб чым‑н. Толькі касцёл застаўся, як напамінак аб страшным мінулым.Чарнышэвіч.З-пад ложкаў відаць чамаданы, як напамінак аб тым, што гаспадары не асабліва могуць разлічваць на гэты пакой.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аддзя́каваць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., каму.
1. Выказаць удзячнасць, падзякаваць. [Людзі] прагнуць песні, ловяць яе на ляту, ціснуцца да цябе, працягваюць рукі, каб аддзякаваць мастаку-паэту.Пестрак.І не стараецца вельмі Сцяпан, не моршчыць лоб, каб выдумаць што-небудзь, — само вярзецца. Толькі каб было каму слухаць ды аддзякаваць Сцяпану вясёлым смехам захаплення.Крапіва.
2. Адплаціць падарункам, грашыма або добрай справай за якую‑н. паслугу. — Дзіцятка маё, збавіцель ты наш, чым табе аддзякаваць? Вазьмі хоць на семачкі, — працягнула Аксіння зялёненькую паперку.Пальчэўскі.//перан. Якім‑н. учынкам адпомсціць за крыўду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)