Verbum

анлайнавы слоўнік

падбі́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -бі́вак, ж.

1. гл. падбіць¹.

2. Тое, чым падбіта, падшыта што-н. з адваротнага боку (разм.).

Шаўковая п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подзадо́рить сов. падахво́ціць, падбі́ць, падбухто́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подна́чить сов. падбухто́рыць, падбі́ць, пад’ю́дзіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падбіва́ць гл. падбіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

падбіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падбіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подзуди́ть сов., прост. падбухто́рыць, пад’ю́дзіць, падбі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́футраваць

‘падбіць што-небудзь футрам’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

падклінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.

Падбіць клінамі. Падклінаваць бервяно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цукнуць

‘падахвоціць, падбіць, падбухторыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каблу́к, ‑а, м.

Тое, што і абцас. Стук каблукоў. Падбіць каблукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)