чалабі́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. У Старажытнай Русі: паклон з дакрананнем ілбом да зямлі (уст.).

2. Падача чалабітнай (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлосігналіза́цыя, ‑і, ж.

Падача сігналаў святлом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднагало́снасць, -і, ж.

1. Поўная згода ўсіх па якім-н. пытанні.

2. Аднадушная падача галасоў за адно і тое ж рашэнне пры галасаванні.

Прынцып аднагалоснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прэзента́цыя, ‑і, ж.

Падача, прадстаўленне для аплаты грашовага дакумента. Прэзентацыя вэксаля.

[Лац. praesentatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігналі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Ваеннаслужачы, абавязкам якога з’яўляецца падача ўстаноўленых сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газазабеспячэ́нне, ‑я, н.

Арганізаваная падача і размеркаванне газавага паліва для патрэб народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

schematic [ski:ˈmætɪk] adj. схематы́чны;

a schematic representation of smth. схематы́чная пада́ча чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Піпі́канне (піпікыньня) ’падача сігналаў клаксонам’ (Юрч. СНЛ). Ад паікаць, утворанага ад гукапераймання пі‑пі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

самахо́д, -а і -у, М -дзе, м.

1. -у. Механічная падача разца або дэталі ў металарэзных станках (спец.).

Станок уключаны на с.

2. -а, мн. -ы, -аў. Назва некаторых машын і транспартных сродкаў са сваёй цягай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скі́павы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да скіпа. Скіпавы канат. Скіпавы пад’ёмнік. // Які ажыццяўляецца пры дапамозе скіпаў. Скіпавая падача руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)