◎ Піпі́канне (піпікыньня) ’падача сігналаў клаксонам’ (Юрч. СНЛ). Ад паікаць, утворанага ад гукапераймання пі‑пі (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)