Лапландскі падарожнік (птушка) 6/262

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

змо́раны, -ая, -ае.

1. Абяссілены, стомлены цяжкай працай ці якім-н. іншым заняткам.

З. падарожнік.

2. Які выяўляе стомленасць.

З. твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падаро́жніца, ‑ы, ж.

Жан. да падарожнік ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ваяжо́р

(фр. voyageur)

іран. падарожнік.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

інтуры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Замежны турыст, падарожнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неназіра́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца назіральнасцю. Неназіральны падарожнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wayfarer [ˈweɪˌfeərə] n. dated or lit. падаро́жнік, вандро́ўнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

павымыва́цца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Вымыцца — пра ўсіх, многіх. Падарожнік павымываліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nomad [ˈnəʊmæd] n.

1. нама́д, качэ́ўнік

2. вандро́ўнік, падаро́жнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

путеше́ственник падаро́жнік, -ка м.; (странник) вандро́ўнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)