Verbum

анлайнавы слоўнік

разонра́виться сов., разг. пераста́ць падаба́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

імпанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; незак., каму-чаму.

Выклікаць павагу, давер, рабіць добрае ўражанне, падабацца; адпавядаць чыім-н. патрабаванням, густам, настроям.

І. сваім слухачам.

Старшыні імпанавала агульная ўвага прысутных.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заімпанава́ць

‘пачаць імпанаваць - выклікаць павагу, падабацца каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

dislike² [dɪsˈlaɪk] v. не любі́ць, не падаба́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

штыле́т, ‑а, М ‑леце, м.

Невялікі кінжал з тонкім трохгранным лязом. Вера Засуліч падабалася ёй [Марыне Паўлаўне], як можа падабацца .. мастацкай работы штылет. Зарэцкі.

[Іт. stiletto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імпанава́ць

(лац. imponere = укладваць)

адпавядаць чыім-н. патрабаванням, густам, настроям; падабацца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Gefállsucht

f - жада́нне падаба́цца, каке́цтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

imponować

незак. кніжн. імпанаваць; падабацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

míssbehagen

vi не падаба́цца, быць недаспадо́бы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

імпанава́ць

(лац. imponere)

адпавядаць чыім-н. патрабаванням, густам, настроям; падабацца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)