вы́сіць

‘павышаць, узнімаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вы́шу вы́сім
2-я ас. вы́сіш вы́сіце
3-я ас. вы́сіць вы́сяць
Прошлы час
м. вы́сіў вы́сілі
ж. вы́сіла
н. вы́сіла
Загадны лад
2-я ас. вы́сь вы́сьце
Дзеепрыслоўе
цяп. час вы́сячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

гра́матнасць, ‑і, ж.

Уменне чытаць і пісаць; пісьменнасць. Павышаць граматнасць пісьма. // перан. Наяўнасць патрэбных ведаў у якой‑н. галіне. Тэхнічная граматнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ante [ˈænti] n. ста́ўка;

raise/up the ante павыша́ць ста́ўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scale up

павыша́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

uczulać

незак. павышаць адчувальнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podrażać

незак. павышаць кошт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podwyższać

незак. павышаць; падымаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

удаскана́ліцца, удаскана́львацца sich vervóllkommnen; sich (höher) qualifizíeren (павышаць сваю кваліфікацыю)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Скандава́ць, скандзі́раваць ‘выкрыкваць, выдзяляючы склады ці словы’ (ТСБМ, Ласт., Байк. і Некр.). З польск. scandować ‘тс’ або з ням. scandieren праз рус. скандировать ‘тс’; параўн. і старое рус. скандова́ть ‘тс’. Крыніца слова ў лац. scandere ‘паднімаць, павышаць (голас)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

heráufsetzen

vt павыша́ць, павялі́чваць, падыма́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)