павыша́ць гл. павысіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыша́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. павыша́ю павыша́ем
2-я ас. павыша́еш павыша́еце
3-я ас. павыша́е павыша́юць
Прошлы час
м. павыша́ў павыша́лі
ж. павыша́ла
н. павыша́ла
Загадны лад
2-я ас. павыша́й павыша́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час павыша́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

павыша́ць несов.

1. в разн. знач. повыша́ть; поднима́ть;

2. (в должности) повыша́ть;

1, 2 см. павы́сіць;

◊ п. го́лас — повыша́ть го́лос;

п. тон — повыша́ть тон

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да павысіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыша́ць гл павысіць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

павы́сіць, -ы́шу, -ы́сіш, -ы́сіць; -ы́шаны; зак.

1. што. Зрабіць больш высокім (у 2, 3 і 6 знач.).

П. узровень вады.

П. тэмпературу.

П. прадукцыйнасць працы.

П. цэны.

2. што. Узмацніць, палепшыць, удасканаліць.

П. якасць прадукцыі.

П. культурны ўзровень.

3. каго (што) і у чым, па чым. Прызначыць на больш высокую пасаду.

П. па службе.

◊

Павысіць голас — пачаць гаварыць гучней, з раздражненнем.

|| незак. павыша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. павышэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возвы́шать несов.

1. уст. павыша́ць, узвыша́ць;

2. узвыша́ць, узніма́ць, узно́сіць;

3. уст. павыша́ць, узніма́ць;

4. павыша́ць; см. возвы́сить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

повыша́ть несов. павыша́ць; (поднимать) узніма́ць, падыма́ць;

повыша́ть производи́тельность труда́ павыша́ць (узніма́ць, падыма́ць) прадукцы́йнасць пра́цы;

повыша́ть урожа́й павыша́ць (узніма́ць) ураджа́й;

повыша́ть интере́с к чему́-л. павыша́ць (узніма́ць) ціка́васць да чаго́-не́будзь;

повыша́ть тре́бования павыша́ць патрабава́нні;

повыша́ть по слу́жбе павыша́ць па слу́жбе;

повыша́ть в обще́ственном мне́нии павыша́ць (узніма́ць, падыма́ць) у вача́х грама́дскасці (у грама́дскай ду́мцы);

◊

повыша́ть го́лос павыша́ць го́лас;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. павышаць — павысіць і павышацца — павысіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыша́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да павысіцца.

2. Зал. да павышаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)