дыха́нне, -я, н.
1. Працэс паглынання кіслароду і выдзялення вуглякіслага газу жывымі арганізмамі.
Стомленасць праяўлялася ў паскораным дыханні.
2. перан. Подых, павеў чаго-н.
Д. вясны.
○
Штучнае дыханне — сістэма прыёмаў для аднаўлення натуральнага дыхання.
◊
Другое дыханне — аб новых сілах, бадзёрасці ў каго-н. пасля стомленасці, апатыі.
|| прым. ды́хальны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
podmuch, ~u
м. подых, павеў;
podmuch wiatru — павеў ветру;
podmuch wybuchu — выбуховая хваля
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
whiff [wɪf] n. по́дых, паве́ў; дымо́к; сла́бы пах;
He took a few whiffs. Ён зрабіў некалькі зацяжак.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
tchnienie
н.
1. павеў, подых;
tchnienie wiatru — павеў (подых) ветру;
2. уздых;
ostatnie tchnienie — апошні ўздых
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
подых, подзьмух, павеў
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
blow2 [bləʊ] n.
1. паве́ў, по́дых (ветру); дзьму́ханне
2. смарка́нне;
Give your nose a good blow. Добра высмаркайся.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ве́яние ср.
1. (зерна — машиной) арфава́нне, -ння ср.; (ручным способом) ве́янне, -ння ср.;
2. (ветра) павява́нне, -ння ср.; (дуновение) паве́ў, -ве́ву м., по́дых, -ху м.;
3. перен. паве́ў, -ве́ву м.;
но́вые ве́яния но́выя паве́вы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
waft1 [wɒft] n. lit. паве́ў (ветру); струме́нь (паветра); пах; гук (які даносіцца);
wafts of cigar smoke клубы́ ды́му ад цыга́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
powiew, ~u
м. павеў; подых;
nowy powiew — новыя павевы
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)