Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Ратэ́льны ’спагадлівы, чулы’ (смарг., Сл. ПЗБ), ратэ́льны, рахтэ́льны ’знаходлівы, дасціпны’ (Скарбы), ст.-бел.ретельный ’пабуджальны, руплівы, добрасумленны’ (Ст.-бел. лексікон). Параўн. польск.rzetelny ’зарадны, шчыры, добрасумленны’, якое Брукнер (476) выводзіць з źrzetelny ’празрысты, відочны’; далейшае развіццё, магчыма, пад уплывам чэш.zřetelný ’зразумелы, уважлівы’, параўн. míti na zreteli ’мець на ўвазе’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
incentive
[ɪnˈsentɪv]1.
n.
сты́мул -у m., пабуджа́льная прычы́на, штуршо́к -ка́m., пабуджэ́ньне n.
2.
adj.
пабуджа́льны, які́ пабуджа́е, заахво́чвае
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
імпульсі́ўны
(п.-лац. impulsivus = пабуджальны)
1) які мае адносіны да імпульсу, выкліканы ўнутраным пабуджэннем (напр. і-ыя дзеянні дзяцей);
2) схільны дзейнічаць пад уплывам раптоўнага імпульсу (напр. і. чалавек).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
rousing
[ˈraʊzɪŋ]
adj.
1) натхня́льны, які́ стымулю́е
a rousing speech — натхня́льная прамо́ва
2) пабуджа́льны
a rousing response — жывы́ во́дгук
3) узбуджа́льны
4) informal абура́льны
a rousing lie — абура́льная мана́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
побуди́тельныйпабуджа́льны; однако лучше переводить конструкциями от соответствующих переводов глаг. побуждать — побудить в сочетании с мест. які́, яка́я, яко́е;
побуди́тельная причи́на маты́ў, прычы́на, яка́я прыму́сіла, падахво́ціла и т. п.; см.побужда́ть, побуди́тьII.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)