узбагаці́ць сов., в разн. знач. обогати́ть;
вайна́ ўзбагаці́ла вае́нных прамысло́ўцаў — война́ обогати́ла вое́нных промы́шленников;
у. свой во́пыт — обогати́ть свой о́пыт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Fabricando fit faber
Майстрам робяцца ў справе.
Мастером становятся в деле.
бел. Па рабоце майстра знаць. Без навукі і лапця не спляцеш.
рус. Дело мастера учит. По выучке мастера знать. Не учась и лаптя не сплетёшь.
фр. Expérience fait le maître (Навык мастера создаёт).
англ. Practice is the best master (Опыт ‒ лучший хозяин/учитель). Practice makes perfect (Опыт ведёт к совершенству).
нем. Das Werk lobt den Meister (Дело хвалит мастера). Am Werke erkennt man den Meister (По труду узнают мастера). Übung macht den Meister (Навык мастера ставит).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
го́рький прям., перен. го́ркі;
◊
го́ре го́рькое го́ра го́ркае;
ху́же го́рькой ре́дьки горш за го́ркую рэ́дзьку;
го́рький о́пыт го́ркі во́пыт;
го́рькая пилю́ля го́ркая пілю́ля.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нако́пленный назапа́шаны, назбіра́ны, сабра́ны; (приобретённый, увеличенный) набы́ты, прымно́жаны, намно́жаны; набра́ны;
нако́пленный о́пыт набы́ты во́пыт;
нако́пленный материа́л сабра́ны (назбіра́ны) матэрыя́л;
нако́пленные зна́ния набы́тыя ве́ды.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жыццёвы
1. в разн. знач. жи́зненный;
ж. шлях — жи́зненный путь;
ж. во́пыт — жи́зненный о́пыт;
~выя інтарэ́сы — жи́зненные интере́сы;
2. (обыденный) жите́йский;
○ ж. эліксі́р — жи́зненный эликси́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ма́быць, майбы́ць, ма́йбуць, ма́будзь, ма́буць, ма́іць ’напэўна, мусіць’, ’відаць’ (Нас., ТСБМ, Шат., Касп., Бяльк., Растарг., Бір. дыс., Рам. Опыт, Мат. Гом., ТС). Укр. ма́буть ’тс’, майбу́ть, ма́біть, ма́бу́ти. Бел.-укр. ізалекса, якая паходзіць з мае быць (ESSJ, 2, 421).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ру́нклі ’кармавыя буракі’ (Сцяшк. Сл., Сл. ПЗБ). Паводле Грынавяцкене (LKK, 30, 116), з літ. ruñkeliai ’тс’; для рус.прыбалт. ру́нкаль, ру́нкуль ’бурак’, што з ням. Runkel ’тс’, мяркуецца пасрэдніцтва лат. riñkulis, runkuls ’тс’, гл. Лаўчутэ, Балтызмы, 129; Анікін, Опыт, 269.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спро́ба ж.
1. в разн. знач. попы́тка;
рабі́ць ~бу — де́лать попы́тку;
пе́ршая с. — пе́рвая попы́тка;
2. о́пыт м.;
пе́ршыя ~бы паэ́та — пе́рвые о́пыты поэ́та;
3. про́ба
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Свір ‘вага ў студні з жураўлём’ (Касп.; швянч., ігн., Сл. ПЗБ). Параўноўваецца з літ. svir̃tis ‘калодзежны журавель’. Гл. свер, асвер; варыянтнасць вакалізму тлумачыцца запазычаннем з розных крыніц (гл. Анікін, Опыт, 91) і адлюстроўвае аблаўтныя адносіны ў балтыйскіх мовах (Краўчук, Лекс. балтызмы, 15).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скілу́ндзі ‘скручаны здор у форме рулета’ (ігн., Сл. ПЗБ). Параўноўваецца з літ. дыял. skelúndzis, літар. skilándis ‘страўнік, напханы мясам’ (там жа), запазычана ў старабеларускую мову з літоўскай (1506 г., Булыка, Лекс. запазыч., 119); меркаванні пра польскае пасрэдніцтва (Анікін, Опыт, 280) цяжка давесці. Гл. таксама шкілундзя.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)