о́пыт м.
1. (совокупность практически усвоенных знаний, навыков) во́пыт, -ту м.;
педагоги́ческий о́пыт педагагі́чны во́пыт;
революцио́нный о́пыт рэвалюцы́йны во́пыт;
2. (исследовательский) до́след, -ду м.;
3. (житейский) во́пыт, -ту м., до́свед, -ду м., пра́ктыка, -кі ж.;
знать по со́бственному о́пыту ве́даць па ўла́сным во́пыце (з ула́снай пра́ктыкі);
4. (пробное осуществление чего-л.) спро́ба, -бы ж.;
литерату́рные о́пыты літарату́рныя спро́бы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́след, -ду м. о́пыт (иссле́довательский)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́пыт, -ту м. о́пыт;
педагагі́чны в. — педагоги́ческий о́пыт;
ве́даць па ўла́сным ~це — знать по со́бственному о́пыту;
абме́н ~там — обме́н о́пытом;
◊ го́ркі в. — го́рький о́пыт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спрактыкава́цца сов. приобрести́ о́пыт (на́вык); наби́ть ру́ку, напрактикова́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
осва́ивать несов. асво́йваць;
осва́ивать о́пыт передовико́в асво́йваць во́пыт перадавіко́ў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асво́йваць несов. осва́ивать;
а. во́пыт перадавіко́ў — осва́ивать о́пыт передовико́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
манумента́льны в разн. знач. монумента́льный;
м. буды́нак — монумента́льное зда́ние;
м. до́след — монумента́льный о́пыт;
~нае маста́цтва — монумента́льное иску́сство
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запазы́чыць сов. заи́мствовать, позаи́мствовать; переня́ть;
з. перадавы́ во́пыт — заи́мствовать (позаи́мствовать, переня́ть) передово́й о́пыт;
з. сюжэ́т — позаи́мствовать сюже́т
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пра́ктыка ж.
1. в разн. знач. пра́ктика;
вы́вучыць што-не́будзь на ~тыцы — изучи́ть что-л. на пра́ктике;
п. склада́ння сло́ўнікаў — пра́ктика составле́ния словаре́й;
ле́тняя п. студэ́нтаў — ле́тняя пра́ктика студе́нтов;
2. опыт м.;
чалаве́к ма́е ~ку — челове́к име́ет о́пыт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АБАЛЕ́НСКІ Леанід Ягоравіч
(літ. псеўд. М.І.Красов; 9.3.1845—23.9.1906),
рус. філосаф, сацыёлаг. У 1860-я г. вывучаў юрыспрудэнцыю ў Маскоўскім і Пецярбургскім ун-тах. Супрацоўнічаў у час. «Мысль», «Русское богатство» і інш. Распрацоўваў праблемы эстэтыкі, сацыялогіі, маралі асобы і грамадскага развіцця. Лічыў, што ўяўленне пра з’явы аб’ектыўнага свету не тоесныя з аб’ектыўнай рэальнасцю; свядомая воля заўсёды матывавана. На яго думку, філасофія павінна ахопліваць і вобласць пачуццяў, і сутнасць свету; матэрыялізм і пазітывізм не задавальняюць гэтых патрабаванняў, таму што даюць толькі адзін з элементаў свету, яго матэрыяльны падмурак замест цэлага.
Тв.:
Развитие чувствований и опыт их новой классификации. Спб., 1884;
Научные основы красоты и искусства. Спб., 1902;
История мысли: Опыт критич. философии. Спб., 1907.
т. 1, с. 11
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)