Mítbeteiligte

sub m, f -n, -n саўдзе́льнік, -ніца, супо́льнік, -ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Буке́нніца ’аканіца’ (Нас.). З *аб‑акен‑ніца (да акно́; параўн. бако́нка, буко́нка, буко́нніца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Малача́ўніца ’малочная карова’ (Сцяшк. Сл.). Вузкі рэгіяналізм, утвораны ад прыметніка ⁺малачавы (як рэдка́вы ’рэдкаваты’, ласка́вы) і суфікса ‑ніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Буко́нка, буко́нніца ’аканіца’ (Бяльк., Нас., Касп., Мядзв.). З *аб‑акон‑ка, *аб‑акон‑ніца (да акно́; параўн. бако́нка, буке́нніца).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Täufling

m -s, -e хро́снік [хрэ́снік], -ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Пацалу́шніца ’улюбчывая жанчына’ (ашм., Сл. ПЗБ). Утворана з дзеепрыметніка + пацалу́шчы (параўн. пахадзю‑ шчы); аб суфіксе ‑піца гл. Сцяцко, Афікс. наз., 55. У спалучэнні ‑шч‑ніца ‑ч‑ выпала.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Zóllbeamte

sub m, f -n, -n мы́тнік, -ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Bedränger

m -s, -, ~in f -, -nen прыгнята́льнік, -ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sünder

m -s, -; ~in

f -, -nen грэ́шнік, -ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méineidige

sub m, f -n, -n клятвапаруша́льнік, -ніца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)