unsavoury [ʌnˈseɪvəri] adj.

1. нясма́чны; прэ́сны

2. fml непрые́мны, агі́дны;

an unsavoury reputation дрэ́нная рэпута́цыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лізя́вы ’нясмачны’ (маст., Сцяшк. Сл.), лізявэй ’тс’ (пін., Шатал.). Трэба разглядаць як запазычаную лексему з пераносам значэння. Параўн. польск. lizawy — аб жывёле, якая захварэла ад недабору розных мінеральных злучэнняў (солей) і вітамінаў. Параўн. яшчэ польск. lizawka ’сумесь з солі, гліны і інш., якая давалася жывёле’, ’месца, дзе гэта мяшанка давалася жывёле’. Семантыка развівалася такім чынам: ’без солі’ > ’нясмачны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

geschmácklos

a

1) нясма́чны

2) безгусто́ўны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

insipid [ɪnˈsɪpɪd] adj.

1. нясма́чны;

insipid food нясма́чная е́жа

2. вя́лы; неціка́вы;

an insipid conversation/talk неціка́вая размо́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stróhig

a

1) саламя́ны

2) разм. нясма́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ну́дны ’надаедлівы; нецікавы; бедны’ (Нас.), ’сумны; які наганяе нуду’ (Сл. ПЗБ), ’які выклікае моташнасць, ад якога цягне на ваніты’ (ТС), ’нясмачны, брыдкі’ (Ян.). Ад нуд, нуда́ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нясма́чна,

1. Прысл. да нясмачны.

2. безас. у знач. вык. Без апетыту. Нясмачна было есці сухі хлеб. // перан. Разм. Непрыемна, не па душы. [Шэмет:] — Ну, едзь у горад. Ты ж ужо быў там. Людзі ж там жывуць, робяць, а табе нясмачна стала. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tasteless

[ˈteɪstləs]

adj.

1) нясма́чны, бяз сма́ку (пра е́жу)

2) безгусто́ўны, бяз гу́сту (пра чалаве́ка)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

niesmaczny

niesmaczn|y

1. нясмачны;

2. перан. безгустоўны; вульгарны; грубы;

~e żarty — вульгарныя жарты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

unpalatable [ʌnˈpælətəbl] adj.

1. нясма́чны, агі́дны;

unpalatable medicine непрые́мныя ле́кі

2. непрые́мны, непрыма́льны;

His views on life are unpalatable to many. Яго погляды на жыццё для многіх непрымальныя.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)