Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
нялю́бы, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, якога не любяць, да якога адносяцца непрыхільна. Аўгіння выходзіла за нялюбага Бусыгу.Адамовіч.Я вярнулася толькі з вайны, З той нялюбай чужой стараны.Броўка.// Які не адпавядае чыім‑н. схільнасцям, густам. Ліпачка і рада была, што бацька дазволіў адкараскацца ад гэтай нялюбай кніжкі.Сабаленка.
2.узнач.наз.нялю́бы, ‑ага, м.; нялю́бая, ‑ай, ж.Нямілы. Лепей горкую рэдзьку есці, як з нялюбым за стол сесці.Прыказка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)