нядба́йлівы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і нядбайны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгільдзя́й, -я, мн. -і, -яў, м. (разм.).

Нядбайны, безадказны чалавек.

|| ж. разгільдзя́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -дзя́ек.

|| прым. разгільдзя́йскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нерачи́тельный уст. неруплі́вы; (нерадивый) нядба́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разгільдзя́й, ‑я, м.

Разм. Нядбайны, безадказны ў працы, справах чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неаккура́тный неакура́тны; (неопрятный) неаха́йны; (небрежный) нядба́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наплява́цельскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Нядбайны, нядобрасумленны, халатны. Наплявацельскія адносіны да справы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niedbały

нядбайны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

галаваця́пскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы галавацяпу; нядбайны, бесталковы. Галавацяпскія адносіны да працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slovenly [ˈslʌvnli] adj. неаха́йны; нядба́йны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нядба́лы гл. нядбайны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)