першасная нырка

т. 12, с. 309

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

штучная нырка

т. 17, с. 475

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ныро́к

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. нырка́ нырко́ў
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ныро́к

‘асоба’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. нырка́ нырко́ў
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

по́чка​II анат. ны́рка, -кі ж.;

блужда́ющая по́чка мед. блука́ючая ны́рка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kidney [ˈkɪdni] n. anat. ны́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

блука́ючы, ‑ая, ‑ае.

У выразах: блукаючая нырка гл. нырка. Блукаючы нерв гл. нерв. Блукаючыя агні гл. агонь. Блукаючыя зоркі гл. зорка. Блукаючыя токі гл. ток.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ныро́к

‘скачок у ваду; прыём у боксе’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. ныро́к ныркі́
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

floating kidney

блука́ючая ны́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Мы́рка ’нырка’ (Бест.). Да нырка (гл.). Аб мене н > м гл. Карскі, 1, 324.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)