нырну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да ныраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нырца́ць

‘ныраць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. нырца́ю нырца́ем
2-я ас. нырца́еш нырца́еце
3-я ас. нырца́е нырца́юць
Прошлы час
м. нырца́ў нырца́лі
ж. нырца́ла
н. нырца́ла
Загадны лад
2-я ас. нырца́й нырца́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час нырца́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

паныра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Ныраць (у 1, 2 знач.) некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nurkować

незак.

1. ныраць;

2. пікіраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нырэ́ц¹, -рца́, м.

1. Скачок у ваду з галавой.

Даць нырца.

2. мн. -рцы́, -рцо́ў. Той, хто ўмее ныраць, хто добра нырае.

Майстэрства нырцоў.

3. У боксе: прыём, калі баксёр хутка прыгінаецца, каб ухіліцца ад бакавых удараў у галаву.

|| прым. нырцо́ўскі, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нырцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; незак.

Разм. Тое, што і ныраць. Хлопцы ўлетку нырцавалі, выхваляючыся адзін перад адным, хто больш прабудзе пад вадою. Сабаленка. Цемра ў нетры нор нырцуе, Навагодні дзень ідзе. А. Александровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ *Парына́ць, порыниць ’даваць нырца’ (Маш., 171, 174), ’спускаць, акунаць’ (ТС). Пранікненне з укр. поринити ’ныраць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Нор ’птушка, што нырае’ (Касп.), таксама нур («вадзяная птушка нур», Дразд.). Гл. нырэц ’тс’, параўн. нориць ’ныраць, даваць нырца’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ны́рыць ’заглядваць, шукаючы нешта’ (калінк., Арх. ГУ), рус. нырить ’выглядваць, вышукваць, вывіжоўваць; лезці не ў сваю справу’. Гл. ныраць, праныра.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dive​2 [daɪv] v. ныра́ць; зніка́ць (таксама перан.);

Тhe animal dived into its hole. Звярок шмыгнуў у нару;

He dived into his pocket. Ён сунуў руку ў кішэнь.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)